یِنگهه هاتَم یا یِنگهه هاتام سومین نیایش یا نماز کوتاه زرتشتیان است که از دید اهمیت پس از دو نیایش یَتا اَهو و اَشِم وُهو جای دارد. نام دیگر این نیایش «یَسنو کِرِتی» می‌باشد. این نیایش در یسنا، هات ۲۷، بند ۱۵ جای دارد. ترجمهٔ آن این چنین است:

مَزدا اَهوره کسانی را که در پرتو اَشَه بهترین پرستش‌ها را به جای می‌آورند، می‌شناسد. من نیز چنین کسانی را که بوده اند و هستند، به نام می‌ستایم و با درود [بدانان] نزدیک می‌شوم.

نیایش «ینگهه هاتام» (yeŋ́hē hātąm) یکی از دعاهای مقدس زردشتی است. این دعا به زبان اوستایی جدید است که به گونه گاهانی درآمده و به احتمال بسیار از بند بیست و دوم یسن گاهانی ۵۱ مشتق شده است ولی فهم آن، به مراتب، از الگوی گاهانیِ آن، ساده تر است. ینگهه هاتام، که در اوستای کنونی بند پانزدهم از یسن بیست و هفتم است، در پایان یسن هایی که در آن ها نام بسیاری از ایزدان برشمرده شده است و نیز پس از سرودن یشت هایی که ستایش ایزدان ِخاص است زمزمه می شود و مراد از آن، ستایش همه ایزدانی است که به آفرینش مینوی تعلق دارند و نیایش آنان بر بهدینان واجب است.

سومین فرگرد بغ نسک از کتاب نهم دینکرد در تفسیر این نماز دینی است که در این گفتار متن آن بر اساس دستنویس های J5 و D10، متن پهلوی ویراسته مدن (Madan) و سنجانا (Sanjana) و نسخه درسدن (Dresden)، تصحیح، آوانویسی و به فارسی ترجمه شده است.

یسنا، ها ۲۷ دربردارنده سه نیایش معروف زرتشتی است که بارها در دیگر بخشهای اوستا آورده شده و هر زرتشتی در نیایش و نماز روزانه، آنها را بارها خوانده و تکرار میکند. این سه نیایش از نظر معنا و مفهوم، ژرف و بسیار به گاهان اشو زرتشت(گات ها، گاثاها) نزدیک اند و از دیدگاه دیرینگیِ زبان و ویژگی دستوری و زبان شناسی، همانندی فراوان با گاهان دارند و درست پیش از ها ۲۸ که آغاز گاهان(گات ها) است جای گرفته اند.

…
اَشم وُهو:

اَشِم وُهو وَهیشتم اَستی.

اوشتا اَستی اوشتا اَهمایی.

هیَت اشایی وَهیشتایی اَشِم.

ترجمه: اشویی« نیکویی، راستی، درستی» بهترین نیکی است. اشویی خوشختی است. خوشبختی از آن کسی است که خواستار بهترین اشویی باشد

یَثا اَهو وَئیریو

اَثا رَتوش اَشات چیت هَچا.

وَنگهه اوش دَزدا مَننگهو

شیه اُتنه نام اَنگه اُش مَزدایی.

خشثرم چا اهورایی آ ییم دریگوُبیو دَدَت واستارِم

ترجمه: همان گونه که سردار دنیا(اهو) توانا و نیرومند است، به همان اندازه سردار دین (رتو) نیز به مناسبت پاکی و اشویی خویش، نیرومند است. موهبت نیک منشی(وهومن) از آن کسی است که برابر خواسته مزدا رفتار کند. پاداش اهورایی ویژه کسی است که نیازمندان را دستگیر باشد.

یِنگهه هاتام:

یِنگه هاتام اَئت یِسنه پَئیتی وَنگهوُ

مَزداو اَهوُرو وَئثا اَشات هَچا

یاونگهام چا تانس چا تاوس چا یَزَمئیده.

ترجمه: از میان مردان و زنان کسی که برابر آین راستی ستایش او بهتر است، مزدا اهورا از آن آگاه است، این گونه مردان و زنان را می ستاییم.

۰

۰